Scherp geprijsd: Canon EOS 4000D

Canon was het eerste merk dat jaren geleden met een digitale spiegelreflexcamera, de EOS 300D, onder de grens van € 1000,00 ging. De EOS 4000D gaat nog een flinke stap verder. Natuurlijk zijn de prijzen van digitale apparatuur sinds die begin jaren flink gedaald, maar het lijkt nog altijd bijna onwaarschijnlijk om een heuse Canon spiegelreflex met EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 zoomobjectief te kunnen kopen voor nog geen € 300,00. Om de prijs zo laag te kunnen houden, heeft Canon de nodige moeite gedaan.

De Canon EOS 4000D is volledig van kunststof, tot en met de bajonet toe. Datzelfde geldt voor het EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 zoomobjectief. Beide vormen hierdoor wel een uiterst licht geheel. Een gewicht van 630 gram voor een camera met standaardzoom is niet veel en je neemt de 4000D gemakkelijk mee. De zoomlens wordt speciaal voor deze camera gemaakt en heeft geen beeldstabilisatie. Dat drukt natuurlijk de kosten, maar zorgt ervoor dat je bij weinig licht wat sneller omhoog moet met de gevoeligheid van de camera om bewogen opnames te voorkomen. De 18 megapixel sensor is een wat ouder model dat een aantal jaren geleden in vrijwel alle APS-C modellen van Canon zat. Andere zaken waar Canon op heeft bespaard zijn de zoeker zonder dioptrieaanpassing, het voor moderne maten relatief kleine scherm en het beperkte aantal knoppen. Zo is er geen aparte aan/uit schakelaar, maar zit de ‘off’ stand gewoon op de keuzeknop. Wat krijg je dan wel voor zo weinig geld? Een nieuwe camera die je toegang geeft tot het hele Canon assortiment aan EF-S en EF-objectieven. Een body die dankzij Canon’s goede interface makkelijk te gebruiken is en waarmee je opnames kan maken met de bekende en door veel fotografen geroemde Canon kleuren. Een camera en lens waarmee je, zeker bij voldoende licht, gewoon goede foto’s mee kan maken.

Canon EOS 4000D VERSUS Canon 2000D en 1300D en Nikon D3400

De Canon 4000D met 18-55mm objectief is de goedkoopste DSLR-kit die je op dit moment kan kopen. De Nikon D3400 is net wat duurder en hetzelfde geldt voor de Canon 2000D en 1300D. De 2000D heeft een modernere 24 megapixel sensor en een metalen bajonet en de 1300D heeft weliswaar dezelfde sensor als de 4000D, maar wel een metalen bajonet en wifi met NFC. De Nikon is een andere optie, met een modernere 24 megapixel sensor en (iets) uitgebreider AF-systeem, en –alweer- een metalen bajonet. De Nikon heeft geen wifi, maar wel Bluetooht met SnapBridge. Dat werkt trager dan wifi, maar biedt wel de mogelijkheid om de camera continue in verbinding te laten staan met je smartphone en je bestanden automatisch over te laten zetten. Ook is de kitlens van de Nikon voorzien van VR, Vibration Reduction. Geen van deze concurrenten hebben een touchscreen, maar de schermen zijn wel groter en beter. Voor net iets meer geld, krijg je dan echt wat meer camera. Als je een camera zoekt met de beeldkwaliteit van de 4000D, maar die qua bediening meer lijkt op een smartphone, kijk dan eens naar de Canon EOS M10. Dat is een compacte, spiegelloze camera van Canon zonder zoeker maar met een touchscreen.

DE BODY

De body van de EOS 4000D is een studie in kostenbesparing. Om te beginnen is hij volledig van kunststof, tot en met de bajonet toe. Op die bajonet na, hebben we geen probleem met kunststof body’s. Ze kunnen gemakkelijk jaren van enthousiast amateurgebruik doorstaan. Die bajonet betekent dat je niet heel veel van lens moet gaan wisselen. Wie meer telebereik wil, zou een upgrade naar een 18-135mm of 18-200mm kunnen overwegen, zodat je de lens er maar een keer op hoeft te zetten. Op de body vinden we verder geen aan/uit schakelaar. Die is namelijk geïntegreerd in de keuzeknop voor de belichtingsstanden. Het is een simpele en doeltreffende oplossing, al betekent het wel dat je soms wat meer moet draaien aan de keuzeknop om jouw favoriete instelling te gebruiken. Met een aparte aan/uit schakelaar kan je de camera natuurlijk gewoon op de stand laten staan waar je het liefst mee werkt. Ook is er geen knop om de flitser op te klappen. Opklappen en inklappen is gewoon een kwestie van de flitser handmatig bewegen. Op de achterzijde vinden we het 2,7” scherm en de gebruikelijke Canon knoppen. Alleen zijn de teksten die normaal op de knoppen staan, nu op de body geprint. Zo hoefde Canon niet ieder knopje te laten bedrukken. Wat dan wel vreemd is, is dat vrijwel alle knoppen een andere vorm hebben. Je zou zeggen: maak ze allemaal het zelfde. Dat is nog goedkoper om te produceren. De toleranties zijn goed en er kraakt niks aan de 4000D. Ook in deze prijsklasse weet Canon best hoe je een goede body moet maken.

BEELDSCHERM EN ZOEKER

De zoekers van instapmodellen van Canon zijn, zoals gebruikelijk, vrij klein. Maar bij andere merken is dat niet anders, tenzij je overstapt naar spiegelloze camera’s met elektronische zoekers. Een grote optische zoeker is nu eenmaal duur en ook, hoe kan het anders, groter en zwaarder dan de compacte pentaprismazoeker van de 4000D. Er valt wel mee te werken, al zullen brildragers het gemis van een dioptrie-instelling wellicht betreuren. Het scherm is kleiner dan we van veel instapmodellen van Canon gewend zijn en de resolutie is met 230.000 pixels ook niet heel hoog. Als dit je eerste camera is, dan heb je daar natuurlijk geen last van omdat je niet anders gewend bent.

MENU EN BEDIENING

De menu’s zijn zoals we gewend zijn van Canon, logisch en overzichtelijk. En uiteraard zijn ze wat korter dan op bijvoorbeeld een Canon EOS 5D Mark IV. Er zit nu eenmaal minder op deze camera. Maar wat er op zit, kan je gemakkelijk vinden en het zal niet lang duren om de 4000D te doorgronden.

BEELDKWALITEIT

Met de 18 megapixel sensor van de EOS 4000D kan je prima mooie, scherpe opnames maken met flink wat detail. Eigenlijk is het eerder de kitlens die op het gebied van beeldkwaliteit de beperkende factor is dan de sensor. Zet een 50mm f/1.8 van Canon (of Yongnuo) op deze camera en je ziet ineens een flinke toename in scherpte. Natuurlijk is de sensor niet zo goed als die uit een EOS 80D of M50, maar dan praten we over camera’s waarvan de body alleen al twee keer zo duur is als deze kit.

DYNAMISCH BEREIK

De sensor toont zijn leeftijd zodra je het dynamisch bereik maximaal aan gaat spreken. Het standaardprofiel van Canon is pittig, met veel contrast en lekker diepe schaduwen. Als je die gaat open trekken om extra details te openbaren of als je een onderbelichte opname lichter probeert te maken, dan ga je al snel ruis zien. Er zit nog wel wat speelruimte in de rawbestanden, maar niet zoveel als bij moderne sensoren.Je zal daar natuurlijk niet veel van zien als je weinig nabewerkt of vooral gebruik maakt van de jpegs direct uit de camera.

KLEURWEERGAVE

De kleurweergave is al jaren een van de sterke punten van Canon en de reden waarom veel fotografen het merk trouw blijven. Pittige kleuren en sterke contrasten, maar tegelijk weinig vervelende zwemen in huidtinten of schaduwpartijen zorgen voor een mooie weergave.

RUIS

Op ISO 100 ziet alles er keurig uit op de EOS 400D en je kan ook best wel wat omhoog in de gevoeligheid voor de eerste ruis zich gaat openbaren. De sensor is dan misschien al wel een paar jaartjes oud, maar tien jaar geleden was Canon de abolute top op het gebied van goede prestaties bij hoge gevoeligheden. En dat zie je toch terug in de EOS 4000D. De hoogste gevoeligheid is ISO 6400, met een extended waarde van 12.800. Probeer die twee te vermijden en de beelden zien er, ook bij weinig licht, nog prima uit. Wil je toch gebruik maken van ISO 6400, verdiep je dan in het gebruik van de raw-bestanden. Met een beetje nabewerking kan je ook ISO 6400 er nog goed uit laten zien.

VIDEO

De Canon EOS 4000D kan filmen in full HD (1920×1080 pixels) in 30 of 24 beelden per seconde. Slowmotion is ook mogelijk in HD-formaat (1280×720 pixels) tot 60 beelden per seconde. De bitrate is 46 Mbps, en dat is redelijk. Canon gebruikt H.264 als compressie en dat zorgt voor handzame bestanden die zich makkelijk laten afspelen. Voor het opnemen ben je wel aangewezen op het kleine en niet zo scherpe scherm achter op de camera en dat kan je niet draaien of uitklappen. De 4000D is dus niet geschikt voor selfies. Ook heeft de camera geen microfoon of koptelefoon ingang. Uiteraard zou je gezien de prijs bijna willen zeggen. Het betekent wel dat je voor het opnemen van geluid volledig afhankelijk bent van de ingebouwde microfoon die enkel in mono opneemt.

BEELDSTABILISATIE

Hier kunnen we kort over zijn. De Canon EOS 4000D met de bijbehorende 18-55mm kitlens heeft geen beeldstabilisatie. Zo lang je met voldoende licht fotografeert, is dat natuurlijk geen enkel probleem. Maar het beperkt de camera zodra het wat donkerder wordt of je binnenshuis wilt fotograferen. En dat is jammer, omdat het gemakkelijk voor teleurstellingen bij beginnende fotografen kan zorgen. De hoge ISO’s van de 4000D zijn niet zo goed als van veel nieuwere camera’s en de 18-55mm is niet lichtsterk. Dan moet je al snel vertrouwen op de flits, of er een objectief bij kopen dat lichtsterker is of wel stabilisatie heeft.

AUTOFOCUS

Het AF-systeem van de 4000D is het aloude 9 punts systeem dat al zo ongeveer een decennium mee gaat. Het werkt, maar biedt natuurlijk niet de uitgebreide dekking of geavanceerde trackingmogelijkheden die moderne systemen in (veel) duurdere camera’s bieden.

NIEUWE MOGELIJKHEDEN

Iets dat de Canon EOS 4000D wel heeft en veel van de oudere Canon’s met dezelfde sensor en AF-module niet, is wifi. De 4000D heeft geen Bluetooth of NFC voor het snel koppelen van je smartphone, maar dankzij de wifi verbinding kan je wel redelijk gemakkelijk opnames naar je telefoon of tablet sturen. Dit maakt van de 4000D toch een moderne camera die je in kan zetten voor social media.

CONCLUSIE CANON EOS 4000D TEST